Laos

Op naar Laos
Vanuit Chiang Khong gaan we met een bootje de Mekong over naar Laos. We zijn vroeg opgestaan om als eerste bij de immigratiedienst van Thailand te zijn. Ook in Laos zijn we de eerste, toch wel handig zo’n fiets! Een half uur later en 70 dollar lichter (in US dollars betalen is goedkoper) hebben we een visum voor Laos en kunnen we op weg naar de haven. We kopen eerst nog even een stokbroodje en springen dan op de fiets. We rijden tegen het verkeer in en gaan er vanuit dat het een eenrichtingsweg is. Na een paar minuten valt het kwartje, ze rijden hier rechts! Dat wordt wennen na een jaar lang links te hebben gereden. We zijn de eerste toeristen die bij de boot aankomen. Bij de kaartverkoop wordt ons verteld dat we op moeten schieten. Dus fietsen we hard naar de boot en proberen we onze fietsen zo snel mogelijk op het dak te krijgen. We zijn blij dat we de boot gehaald hebben, maar uiteindelijk vertrekt hij pas twee uur later, dat is Azië! Het uitzicht vanuit de boot is erg mooi en na een lange dag komen we ’s avonds aan in Pakbeng. Op de kade staat een hele meute personeel van verschillende guesthouses. Normaal gesproken zijn de prijzen van accommodaties hier hoog en is het vechten om een plek, maar als wij er aankomen blijken er meer accommodaties te zijn dan toeristen en worden de prijzen steeds lager. Één jongen biedt aan te helpen met de fietsen van het dak af te halen en naar boven te slepen, wij kiezen dus voor zijn accommodatie. Helemaal uitgeput komt hij boven met Laura’s fiets, ‘heavy’ zegt hij hijgend. Als we de volgende dag naar de boot lopen zien we dat er in plaats van twee boten maar één boot klaarligt en deze is al bijna vol. Met moeite kunnen we allebei nog een plekje vinden, maar een aantal mensen moet op de grond zitten. Onderweg spotten we nog een olifant en 9 uur later komen we aan in Luang Prabang.


Luang Prabang
We gaan op zoek naar een guesthouse en komen twee fietsers tegen; Ana en Charly (Argentinië/Spanje). We besluiten samen op zoek te gaan naar een lekker restaurantje en komen terecht op de Hmong Night Market. Hier vinden we, naast kleding, papieren lampen, sieraden en dergelijke, ook een buffet waarbij je een bord kan volscheppen voor maar 1 euro. En het smaakt nog goed ook! Onder het genot van een halve liter BeerLao (ook 1 euro) praten we over het reizen op de fiets. ’s Avonds komen we nog twee fietsers tegen, Elly en Dave(Nederland/USA) en we besluiten de volgende dag met zijn allen te eten op de markt. Er blijkt een hele straat vol buffetten van een euro te zijn en we scheppen ons bord als echte Nederlanders zo vol als ie maar kan. Het is erg gezellig om met een grote groep fietsers te eten. Zo veel fietsers als we in Laos zien zijn we nog niet eerder tegen gekomen. De volgende morgen staan we vroeg op, we hebben sticky rice besteld voor de processie van de monniken. Laura krijgt een rok aan, een sjaal om en een piepklein krukje om op te zitten. En dan is het wachten op de monniken. In een lange stoet komt de eerste lading eraan. De kunst is om zo snel mogelijk in elke ketel een brokje rijst te stoppen en ervoor te zorgen dat ze allemaal wat krijgen. Het zijn zo’n 150 monniken die langs lopen. Samen met Peter, een vriend van de familie van de guesthouse, gaan we naar de Wat Xieng Thong om met jonge novice (nog geen monnik) te praten. Een mooie ervaring! Na een laatste maaltijd op de markt, vertrekken de andere fietsers. Wij blijven nog een dagje en bezoeken de Kuang Si Waterfall. Onderweg ernaar toe komen we langs een opvangcentrum voor beren. Het is echt fantastisch om ze in een hangmat te zien liggen, nooit geweten dat ze daarvan houden! De waterval is echt prachtig, turkoois blauw water en heel veel kleine watervalletjes. We maken een wandeling langs de top van de waterval en nemen daarna een duik in het heldere ijskoude water. Terug in Luang Prabang nemen we een massage bij Lao Red Cross. Hier heb je voor 4 euro een massage van 1 uur terwijl je tegelijkertijd eigenlijk geld aan een goed doel geeft.


Op naar het zuiden

Eindelijk stappen we weer op de fiets en we hebben gelijk een zware dag voor de boeg. De eerste 27 km is vrij vlak en we gaan als een speer. We komen onderweg nog drie Zwitsers tegen waarmee we samen een drankje doen voordat het klimmen begint. Eerst een helling tot 1000 meter, dan 500 meter naar beneden sjezen en dan weer klimmen tot 1350 meter. De tocht is erg zwaar, maar meefietsend in de rij fietsers is het wel te doen. Het is al donker als we uiteindelijk de top bereiken. Gelukkig vinden we een redelijk guesthouse en restaurant, al zijn de prijzen hier wel aan de hoge kant. Onder het eten bespreken we de dag, de beklimming was zwaar maar het uitzicht was het waard. De volgende dag staan we vroeg op, weer een dag met veel beklimmingen. Opvallend is het aantal kinderen dat langs de weg staat. Ze roepen allemaal ‘Sabaidee’ en sommigen rennen met ons mee en willen een high five doen. De uitzichten zijn nog mooier dan de dag ervoor en we stoppen regelmatig om een foto te maken. Rond vier uur komen we bij een ‘resort’ met hot water springs. De hutjes zijn erg knus en kosten maar 6 euro. Als we willen gaan zwemmen zien we dat de lokale bevolking zich in de hot springs wast en de was doet, gelukkig stroomt het water wel door. We trekken veel bekijks in onze zwemkleding, maar we genieten van het heerlijke warme water. In het restaurantje nemen we een flinke maaltijd, want we hebben dan ook al flink gefietst. ’s Ochtends nemen we voor het fietsen nog wel even een duik in de hot water springs. Na 20 km valt Laura tijdens het handje-klappen met wat kinderen van haar fiets omdat Cyril opeens remt. De schade, valt gelukkig mee, denken we. Later komen we erachter dat de laptop kapot is gegaan, de hardeschijf is kaduuk. De weg, die de afgelopen twee dagen erg goed was, verandert in een weg met hobbels en zand. We fietsen snel door naar Vang Vieng. In Vang Vieng zien we een andere kant van Laos, toeristen lopen in bikini over straat en zijn behoorlijk de weg kwijt. In Vang Vieng kan je namelijk tuben; in een tube de rivier af en bij elke bar een drankje drinken. Ze hebben zelf t-shirts waar iets van I’ve been tubing in Vang Vieng op staat. Dit vonden wij een beetje te ver gaan, dus hebben we het niet gedaan. Er is ook een straat die de tv straat genoemd wordt, hier wordt in elke bar de hele dag door Friends of Famlily Guy gedraaid. Hier hebben wij onder het genot van fruitshakes een paar uur doorgebracht, best grappig. We doen nog een paar dagen rustig aan en stappen dan weer op de fiets naar Vientiane. Het eerste stuk is de weg erg slecht, goed asfalt wordt tekens afgewisseld met kapot asfalt en hobbels, gelukkig wordt dit later beter.

Vientiane
We komen laat aan in Vientiane en komen erachter dat de meeste guesthouses een stuk duurder zijn dan in andere plaatsten in Laos. Toch moeten we hier een aantal dagen blijven om de visum voor Vietnam te regelen en dit kan niet in het weekend. We besteden veel te veel tijd aan het repareren van de laptop, maar we schijnen niet zonder te kunnen. De laatste avond in Vientiane ontdekken we de nightmarket waar we langs de rivier een hapje eten. Als Cyril ’s nachts niet goed slaapt besluiten we nog een dagje te blijven en naar de sauna te gaan. Naast een sauna is er in het sportcentrum waar we heengaan ook een zwembad en massagesalon. Voor 6,50 mag je hier de hele dag gebruik van maken en krijg je een massage van een uur. Dit is heerlijk ontspannen, dat heb je wel nodig als je op reis bent ;)

Op naar Vietnam
De volgende dag vertrekken we op weg richting Savannakhet en overnachten onderweg in Tha bok, Pakxan, Namthone, Tha Kek en Xeno. De weg is goed, vlak en rustig kwa verkeer maar verder ook vrij saai. Gelukkig hebben we in Vientiane een klein speakertje gekocht en onder het genot van lekkere muziek komen we de dagen goed door. Ook komen we 2 gezellige Nederlandse fietsers tegen, Maarten en Line. We maken behoorlijk wat kilometers, regelmatig meer dan 100 per dag. We hopen voor het einde van onze reis de 10.000km gehaald te hebben! Na Savannakhet gaan we door richting de grens van Vietnam en zullen we waarschijnlijk overnachten in de plaatsen PhongThong, MuangPhin, Xepon waarna we bij LaoBao de grens zullen oversteken.

Geen Facebook? Click hier om onderaan de pagina zonder inloggen een reactie te plaatsen

Foto's (Click hier voor fullscreen, kies show info voor fotobeschrijving)

Get the flash player here: http://www.adobe.com/flashplayer

Video's

Googlemaps route:

Routebeschrijving naar Hoi An, Quảng Nam, Vietnam weergeven op een grotere kaart


GPSies track:


Onderaan kan een reactie worden toegevoegd, om anoniem of zonder inloggen te reageren kies dan voor het profiel 'naam' of 'anoniem'.

Noord Thailand

The night train!
Vanaf Ayutthaya is het 8 dagen fietsen naar Chiang Mai, ruim 100 km per dag en met tegenwind! De route is niet heel bijzonder en we willen onze laatste maanden goed besteden,dus nemen we de nachttrein! Volgens de Lonely Planet staat dit op nummer 23 van dingen die je gedaan moet hebben in Thailand, dus dat is mooi meegenomen! En het is ook een leuke belevenis. Eerst proberen we de fietsen en bagage in de trein te krijgen. Cyril moet helemaal naar de voorkant van de trein om twee fietsen in de hoge treincoupé te tillen en Laura probeert ondertussen in haar eentje 5 tassen de trein in te slepen. Gelukkig wil de conducteur wel even helpen en zitten we enkele minuten later allebei in de trein! De trein bestaat uit zitjes die ’s avonds omgevormd worden tot een stapelbed met een gordijntje ervoor, dekentje erbij en een goed matrasje. Ondanks het gehobbel van de trein kunnen wij er goed in slapen.

In de kerst sferen
Als we zoekend naar een guesthouse door de stad fietsen bevalt Chiang Mai ons meteen, ondanks of misschien juist omdat de stad duidelijk op toeristen gericht is. Veel goedkope accommodaties, westerse restaurantjes en veel echte Thaise markten. We nemen een guesthouse (Naruncha Guesthouse) in een rustige wijk vlak bij het centrum. Helaas blijkt dat het treinpersoneel Cyril’s fiets verkeerd heeft opgehangen en zijn de versnellingskabels daardoor beschadigd. Gelukkig hebben ze in Chiang Mai ook goede fietsenwinkels! We verwennen onszelf met een Amerikaanse lunch en een Italiaans diner.
's Avonds bezoeken we de Chiang Mai Night Bazaar en de Anusan Night Market. Er worden veel leuke dingen verkocht; kleding, sieraden, souvenirs en heel veel zelfgemaakte dingen zoals sleutelhangers en knuffels. Helaas kunnen we niet veel kopen, dat moeten we allemaal weer meeslepen op de fiets! Aan het einde van onze reis gaan gaan we nog even shoppen in Bangkok en Kuala Lumpur als we nog geld hebben?? Op de Anusan Night Market krijgen we van een travestiet een flyer van een cabaretvoorstelling, gratis als je een drankje koopt. Aangezien we in Bangkok graag zo’n show hadden willen bezoeken maar het er niet van gekomen was besluiten we te gaan. De show is echt geweldig; mooie kostuums, grappig, sexy (al zie je bij de meeste wel dat het mannen zijn). De meest bijzondere act is als een opgemaakte vrouw langzaam man wordt op het nummer I did it my way. Erg mooi! Na afloop willen we nog met een paar travestieten op de foto. Cyril komt er daarbij niet onderuit om fooi in de BH’s van enkele dames te stoppen.
We besluiten een paar dagen een scooter te huren om de bergachtige omgeving te verkennen. Aangezien we de derde dag gratis krijgen besluiten we eerste kerstdag niet in Chiang Mai te vieren. De eerste dag cruisen we naar het Doi Suthep Pui National Park voor een bezoek aan de Wat Suthep. Om de tempel te bezoeken moet je eerst 306 treden oplopen, maar dit schijnt geluk te brengen dus is het niet voor niets! De gouden Chedi in deze tempel is één van de heiligste in Thailand. Het is mooi om te zien dat de Thaise mensen die de tempel bezoeken soms emotioneel worden van de aanblik van een beeld en royaal geld in de daarvoor bedoelde bakken stoppen. Na de tempel springen we weer op de scooter op weg naar één van de weinige accommodaties in de buurt van het national park dat we de volgende dag willen bezoeken. Net voordat het donker wordt bereiken we het hotel. De volgende morgen vertrekken we vroeg naar het Doi Inthanon National Park. In het park zien we drie prachtige watervallen, waarvan de imposante Wachiratan de meest bijzondere is. Het water stroomt zo hard naar beneden dat de nevel in het zonlicht een regenboog vormt. Op het hoogste punt van het park vinden we de Twin Pagoda’s. Hier heb je op een heldere dag prachtig uitzicht, helaas lijkt het altijd bewolkt te zijn als wij op een berg staan dus hebben we niet zulk mooi uitzicht. Gelukkig zijn de pagoda’s met tuin zelf ook een bezoek waard. We halen nog even wat water, in Thailand haal je dat uit een watermachine en dat is met 1 bath per liter erg goedkoop( 40bath=1 euro). ’s Avonds eten we in een restaurantje vlak bij het hotel. Cyril kiest eerst voor rundvlees in oestersaus, maar dit vinden we gezien ons dagbudget iets te duur dus kiezen we voor de Thaise versie van nasi goreng (heel anders dan op zijn Indonesisch). Tijdens het eten komt de ober opeens toch de rundvlees in oestersaus brengen, we krijgen het van het huis! De volgende dag rijden we weer richting Chiang Mai waarbij we onderweg nog de Wat Phra That Haripunchai in Lamphun bekijken. ’s Middags rijden we nog naar Bo Sang dat bekend staat om paraplutjes en parasols van zijde, papier en andere materialen. Als we weer terugrijden naar Chiang Mai rijden we tegen een kerstmarkt aan. Dat is waar ook, het is eerste kerstdag! We besluiten hier lekker te eten en genieten van kerstbomen gemaakt van CD’s en flessen. ’s Avonds gaan we nog even naar de Sunday Walking Street, maar die blijkt echt ontzettend druk te zijn. Je wordt meegezogen in een stroom mensen zonder de kraampjes echt te kunnen bekijken. We besluiten later terug te komen maar dan zijn ze (te vroeg) al aan het opruimen. Gelukkig kunnen we nog wel een heerlijke bananenpannenkoek scoren! Op tweede kerstdag bereiden we ons voor op de fietstochten van de komende dagen, richting Chiang rai en daarna Laos. Laura gaat nog even ter controle naar de tandarts, maar heeft gelukkig geen gaatjes! We hebben niet echt een kerstgevoel gehad dit jaar, maar dat is wel logisch als de Thai het niet echt vieren.

Chiang Rai, here we come!
We zeggen de lieve mensen bij Naruncha guesthouse gedag en vertrekken de volgende ochtend vrij laat. We zijn van plan om in 3 dagen van Chiang Mai naar Chiang Rai te fietsen waarbij we onderweg zullen overnachten in Chiang Dao en Fang, ongeveer 90km per dag. In Sulawesi vertrokken we regelmatig om 5 uur’s ochtends maar niet vandaag, het is het namelijk al 10 uur geweest als we na een uitgebreid ontbijt de stad uitpeddelen. Gelukkig is de weg voornamelijk vlak. Als we na zo'n 50km bij een klein tentje langs de weg lunchen blijken we een afslag naar de grote weg gemist te hebben. We besluiten door te fietsen en dit is deze keer een erg goede beslissing. We komen uit op een klein onverhard weggetje dat ons door kleine dorpjes, langs riviertjes en door een prachtig landschap leidt. Echt heel mooi, dit is weer eens wat anders dan over de snelweg! We overnachten in een homestay van een Nederlandse eigenaar en kunnen ’s avonds voor het eerst sinds we weg zijn Nederlandse televisie kijken; Praatjesmakers. De volgende ochtend vertrekken we iets vroeger voor weer een dag van 90 km, dit keer naar het plaatsje Fang. Onderweg komen we een aantal keer een familie in een leuke driewieler tegen. Hij is bergop sneller maar met afdalen rijden we 'm telkens weer voorbij wat we beiden erg komisch vinden. Als we later gaan lunchen in een wegrestaurantje blijken zij daar ook te zitten! Tegen de avond komen we aan in Fang. Daar worden we aangesproken door June, een Thaise jongen die ons helpt met het vinden van een guesthouse. Na ons te hebben opgefrist haalt hij ons op en neemt ons mee naar een lekker restaurantje waar we samen eten, daarna drinken we nog een biertje bij zijn familie thuis. Communicatie is wel lastig aangezien wij maar twee woorden Thais spreken en het er niet naar uitziet dat het er snel meer zullen worden. Vanaf Fang zijn we van plan om in één dag naar Chiang Rai te rijden. Onder weg spreken we wat locals en zij zijn het niet eens met de route die we gepland hebben en raden ons aan om aan de andere kant van de rivier te gaan rijden. Met een kopje koffie erbij bekijken we onze opties. Nog 72 km via de snelweg en 20 km minder als we de weg langs de rivier nemen. Aangezien het al half 3 is besluiten we voor de korte optie te gaan. Die weg lijkt in het begin een goede keus totdat die onverhard wordt. Onze fietsen kunnen wel wat hebben dus fietsen we door. Een aantal kilometers verder wordt de weg een weggetje en wordt het steeds zwaarder om te fietsen. Het is een smal wandelpad met steile beklimmingen, los zand , stenen en af en toe modder. Na een paar uur ploeteren zijn we bekaf, is er geen hotel in de buurt en het begint al bijna donker te worden. We besluiten de rivier gedag te zeggen en nemen een weg die steil naar boven loopt in de hoop bij de grote weg aan te komen. Als we met heel veel inspanning, de fietsen duwend, boven aankomen zijn we in een klein bergdorpje beland. Er staat een man op het balkon van zijn houten huisje en we vragen aan hem of er een hotel in de buurt is. We maken een slaapteken, hij verstaat geen Engels, en hij gebaard dat we bij hem mogen slapen. We krijgen meteen koud water, mandarijntjes en wat koekjes en kunnen ons wassen in de primitieve badkamer(een houten hutje met een tuinslang). ’s Avonds wordt er voor ons op houtvuur gekookt en zitten we samen met de familie om het vuur heen. Ondanks dat we elkaar niet kunnen verstaan is het erg fijn, ook is er erg lekker gekookt! We mogen slapen op een matje en krijgen een dikke deken. Eenmaal in bed horen we eerst een tijdje uit onze slaap gehouden door vuurwerk knallen en een grote groep honden die met elkaar aan het vechten is. De volgende ochtend worden we verwend met een rijstontbijt en nemen we afscheid van ze. We stoppen ze natuurlijk wel wat toe, ondanks dat ze niet veel bezitten hebben ze ons echt goed opgevangen! We fietsen richting Chiang Rai, helaas duurt het nog even voordat we op de verharde weg komen.

Oud en Nieuw
De laatste kilometers op asfalt gaan gelukkig snel en we komen ’s middags aan bij Ben Guesthouse in Chiang Rai dat ons wordt aangeraden door een Duitse fietser die de laatste 20 km met ons mee rijdt. De volgende dag is het al oudejaarsdag. We maken onze fietsen schoon en komen bij onze fietstochten. In de stad wordt, tot onze verbazing, Oud en Nieuw gevierd. We vinden een geschikt restaurant om de laatste dag van het jaar te eten; the Old Dutch. Ze hebben er kroketten en shoarma wat we al een jaar niet hebben gegeten! Na het eten lopen we met twee wensballonnen de stad in.
Er is een enorme markt en er zijn heel veel Thaise mensen, bijna geen toeristen. Om 5 voor 12 laten we een wensballon op, hij stijgt heel langzaam en komt bijna in de elektriciteitsdraden terecht. Iedereen om ons heen kijkt mee of onze ballon het gaat halen en gelukkig gaat hij op het laatste moment recht omhoog. Gelukkig maar, het lijkt ons niet zo goed als je wensballon blijft hangen. Om twaalf uur is er vuurwerk en wordt er een show opgevoerd; het is een gevecht met een vuurwerk spugende draak en ziet er spectaculair uit . Vele wensballonnen zweven als honderden lichtjes door de lucht, echt prachtig!


Op naar Laos en Vietnam!
Twee dagen later fietsen we in één dag van Chiang Rai naar Chiang Khong en gaan we de volgende dag de grens over naar Laos waar we de boot nemen naar Luang Phrabang.
Voor Laos hebben we zo'n 1400fietskilometers in de planning richting Vietnam:
Laos, Luang Prabang naar Vietnam, Hoi An

We hebben genoten van Thailand en verheugen ons erop om in maart weer terug te komen voor Zuid-Thailand!

Alle foto's Thailand: (voor Fullscreen click hier)


Onze geplande fietsroute van Laos, Luang Prabang naar Vietnam, Hoi An: